<aside> 💡 Godfried is er klaar voor. Klik hier voor muziek

</aside>

Op de meest logische twee spijkers hing Brittje de kaart op de muur. In de kerker, tussen de zwarte stenen muurblokken, keken ze naar het visuele overzichtswerk waar de naam Amstelredamme nog boven pronkte.

1597, een goed jaar, merkte Brittje op.

Godfried kuchte subtiel, en Brittje keek plichtmatig hem aan: Wat is er?

“Het wordt tijd om het verhaal te vertellen. Waarom ik je mij liet achtervolgen. Ik zal het kort houden. We zijn op zoek naar een gestolen artefact. Het artefact is onbekend bij Allard Pierson, of het Rijks. Het is een nog onverteld verhaal van de stad Amsterdam. En jij moet dat artefact voor ons vinden. Deze eerste puzzels waren slecht een test om te checken of jij wat aankon. Ben niet ontevreden, dat mag je best weten. Het artefact ligt verstopt ergens binnen de grenzen van de kaart van Bast. Hij heeft verschillende hints achter gelaten, die tot nu toe niet opgemerkt zijn geweest. Dit komt omdat hij een onzichtbare inkt heeft gebruikt. Deze is zichtbaar als je deze infrarood bril opzet”

Plots lichtte er een aantal vlekken op de kaart op. Brittje keek gefascineerd. Net onder de legenda verscheen een geheime code.

Werkelijk geen idee wat dit moet betekenen, blèrde Britt tegen Godfried.

Wacht even, zei Godfried.

Godfried dook achter haar op, en rommelde wat aan de tandwielen op de zijkant van het funky brilletje. ‘Niet gevoelig genoeg afgesteld’, bromde hij.

In Britt haar ooghoek doken nu allerlei cirkels en emblemen op.

Huh. Wat is dit nu weer?, dacht Brittje, die even overdonderd was van het brilletje als van wat ze voor haar ogen zag. Acht emblemen, wat moeten we er mee?

Ze deed wat stappen achteruit, en zag dat linksboven op de kaart ook een nieuwe boodschap was opgedoken.

Godfried keek Brittje aan met een vragende blik: “Hier loopt ons genootschap vast. Kan jij ons verder helpen?”